Wazon szklany Wilhelm Wagenfeld

Wazon z dymnego szkła. Wyprodukowany w latach pięćdziesiątych (niektóre źródła datują go na lata trzydzieste) w Lausitzer Glaswerke w Weisswasser. Projektantem tego wazonu jest prof. Wilhelm Wagenfeld. Wazon urzeka swoją prostotą i proporcjami. A tu parę słów o projektancie:

Wilhelm Wagenfeld

(ur. 1900 w Bremie - zm. 1990 w Stuttgarcie)

Niemiecki projektant przemysłowy. Absolwent Bauhausu i członek stowarzyszenia Werkbund, propagującego idee modernizmu. Specjalizował się w projektowaniu przedmiotów ze szkła i metalu. Niektóre z jego wzorów są produkowane do dziś. Uważał, że przedmioty codziennego użytku powinny być zarazem niedrogie dla robotnika, i wystarczająco dobre dla bogacza.

Jako młody chłopak uczęszczał do szkoły sztuki użytkowej w rodzinnej Bremie i praktykował w biurze projektowym wytwórni Koch & Bergfeld, produkującej m.in. sztućce. Następnie uzyskał stypendium, dzięki któremu w latach 1919-22 kontynuował naukę w szkole wzornictwa w Hanau, gdzie uczył się złotnictwa.

W 1923 roku, wraz z dwoma wspólnikami, otworzył własny warsztat w Worpswede i rozpoczął studia na postępowej uczelni artystyczno-rzemieślniczej Bauhaus w Weimarze. Tam powstał jeden z jego najbardziej znanych przedmiotów - lampa biurkowa znana jako Bauhaus Lamp, z 1924 roku. Zaprojektował ją wspólnie z Carlem Jakobem Juckerem.

Po przeniesieniu Bauhausu do Dessau w 1925, Wagenfeld pozostał w Weimarze i objął pracownię metalurgii w tamtejszej Państwowej Akademii Rzemiosła i Architektury. Został zwolniony w 1930 pod naciskiem nazistów. Odtąd pracował głównie jako projektant na zlecenie zakładów przemysłowych, ale nie zarzucił pracy dydaktycznej. W 1931 nawiązał współpracę z wytwórnią szkła Jenaer Glaswerk Schott & Gen. W latach 1935-1947 był dyrektorem artystycznym w Vereinigte Lausitzer Glaswerke w Weisswasser-Oberlausitz. Zaprojektował wówczas wiele popularnych i ponadczasowych wzorów szklanej zastawy stołowej. W 1937 jego prace były pokazywane na Wystawie Światowej w Paryżu i zdobyły Grand Prix. W 1940 Wagenfeld został nagrodzony na Triennale w Medioalnie.

Po drugiej wojnie światowej otrzymał kilka propozycji pracy dydaktycznej. Wykładał w Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie, był dyrektorem departamentu w Instytucie Inżynierii Lądowej Niemieckiej Akademii Nauk. W latach 1950-77 współpracował z Württembergische Metallwarenfabrik w Geislingen. W 1954 założył warsztat w Stuttgarcie, w którym pracował nad nowymi technologiami dla przemysłu i testował właściwości różnych materiałów. Opracowywał tam projekty dla renomowanych wytwórni, takich jak Rosenthal, Braun i Pelikan.